ban - kopiuj - kopiuj - kopiuj
ban - kopiuj - kopiuj - kopiuj
ban - kopiuj - kopiuj - kopiuj
ban - kopiuj - kopiuj - kopiuj
ban - kopiuj - kopiuj - kopiuj

Nikifor Krynicki

Data urodzin: 1895 - 1968

(właśc. Epifaniusz Drowniak) Artysta samouk pochodzenia łemkowskiego, urodził się i tworzył w Krynicy Zdrój. Obecnie uznany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. sztuki naiwnej. Nie posiadał żadnego wykształcenia, ponadto dotknięty był niepełnosprawnością – m.in. wadą wymowy, co utrudniało mu kontakt z otoczeniem. Sztuka była dla niego formą porozumiewania się. Był artystą niezwykle płodnym – jego dorobek liczy kilkadziesiąt tysięcy prac. Tworzył niewielkich formatów prace przedstawiające głównie lokalny, podkrynicki pejzaż i architekturę: wille, domy zdrojowe, kościoły, uliczki. Malował za pomocą akwareli, kredek i gwaszy, korzystając z różnego rodzaju znalezionych podłoży: skrawków papieru, tektury, kartek z zeszytów, papieru pakowego itd. Większość prac opatrywał opisami, bardzo często nieczytelnymi. Przez lata był "malarzem ulicznym" – swoje prace tworzył w plenerze, korzystając z przenośnego warsztatu, i sprzedawał jako pamiątki kuracjuszom i turystom odwiedzającym Krynicę. Przez lata żył w osamotnieniu i biedzie.

Dopiero na początku lat 30. XX wieku zainteresowało się nim środowisko artystyczne. Jego twórczość docenił lwowski malarz Roman Turyn, który zaczął kolekcjonować prace Nikifora i prezentować znajomym artystom. W 1932 r. pokazał je szerszej publiczności, doprowadzając do włączenia kilku prac do zbiorowej ekspozycji malarzy lwowskich i przedstawicieli École de Paris w Paryżu, przygotowanej przez lwowskie Ukraińskie Muzeum Narodowe. W 1938 r. w magazynie „Arkady” ukazał się pierwszy artykuł o malarstwie Nikifora, autorstwa Jerzego Wolffa. Twórczość Nikifora znalazła uznanie wśród przedstawicieli kapistów, jednak sytuacja materialna artysty nie uległa zmianie. Dopiero po II wojnie światowej jego twórczość została szerzej doceniona. W latach 1948–1959 artystą opiekowali się krakowscy historycy sztuki – Andrzej i Ella Banachowie. Dzięki ich mecenatowi w 1949 r. w warszawskim SARP-ie odbyła się pierwsza wystawa indywidualna Nikifora. Kolejne wystawy: Galeria Diny Vierny, Paryż (1958); Amsterdam (1959); Bruksela (1959); Liège (1959); Hajfa (1960); Baden-Baden (1961); Frankfurt nad Menem (1961); Wiedeń (1961); Hanower (1961). W 1967 r., jeszcze za życia artysty, w warszawskiej "Zachęcie" odbyła się pierwsza wystawa retrospektywna Nikifora. Artysta zmarł w 1968 r.

W 1995 r. w willi "Romanówka" w Krynicy Zdrój zostało otwarte Muzeum Nikifora będące oddziałem Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu. Wybrane pośmiertne wystawy retrospektywne artysty: Dział Etnograficzny Muzeum Mazowieckiego w Płocku (2022); Muzeum Pienińskie w Szlachtowej (2022); Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku (2022); Muzeum Etnograficzne w Warszawie (2021/2022, 2004); Muzeum Narodowe w Kielcach (2021); Muzeum Historii Katowic (2018); Opera i Filharmonia Podlaska – Europejskie Centrum Sztuki w Białymstoku (2016); Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu (2015).

Prace:

Willa [POZYCJA WYCOFANA]

Autor: Nikifor Krynicki

Rok powstania:

Informacje: akwarela, papier22x19,5 cm, 23,5x26,5 cm w oprawieopisany u dołu, na odwrocie pieczątka autorska: NIKIFOR ARTYSTA MALARZ PAMIĄTKA Z KRYNICY

Cena wywoławcza: 4 800,00 zł

Estymacja: 9000-13000 zł

Dodatkowe opłaty: +5% / 3% / 1% Droit de suite

Status: Niedostępny