Alina Bloch – Nieznośna lekkość barwy

Wernisaż:

5 września 2023 r., godz. 18:00-21:00

Data rozpoczęcia: 05.09.2023

Data zakończenia: 16.09.2023

Patroni i Partnerzy:

O wystawie:

Zapraszamy na wystawę solową Aliny Bloch zatytułowaną "Nieznośna lekkość barwy"! Wernisaż wystawy odbędzie się we wtorek 5 września 2023 w godz. 18:00-21:00 w siedzibie Xanadu przy ul. Gen. W. Andersa 29 w Warszawie. Wystawa potrwa do 16 września 2023 r.

Nieznośna lekkość barwy

Wytworzenie jedwabiu nie jest już chińską tajemnicą, choć było nią przez ponad 2000 lat. Nie oznacza to, że jedwab naturalny został odarty ze swej magii. Stale nas pociąga i zaskakuje wyjątkowością powstających z niego tkanin. Inspiruje modę, ale w takim samym stopniu inspiruje artystów.

Jedną z uwiedzionych jedwabiem twórczyń jest Alina Bloch. Pierwsza wystawa artystki w Xanadu, będąca wyraźnym znakiem nawiązania stałej współpracy, jest manifestem całokształtu jej sztuki. Dlatego prezentuje malarstwo sztalugowe i malarstwo na jedwabiu równolegle. Pokazuje, w jaki sposób te same lub bardzo podobne zagadnienia autorka rozwiązuje w trudnej, spontanicznej technice barwienia tkaniny i w przemyślanych kompozycjach akrylowych o zdeterminowanej, konsekwentnej kompozycji.

Zależało mi na tym, aby pokazać tę symbiozę tematów malarskich, rozwiązań formalnych i wyzwań intelektualnych, jakie frapują artystkę od lat, po to, aby je z jednej strony uwypuklić, z drugiej skontrastować. Wystawa w Xanadu to pełnia wypowiedzi plastycznej, która jest zamrożona w barwie i w duchowości. Ekspozycja zanurza nas w kolorze, ale także prowadzi w bardzo nieoczywiste przestrzenie przemyśleń ponadczasowych i transcendentnych.

O jedwabiu pisać można w nieskończoność. Jest intrygujący i nieoczywisty zarówno w swej historii, jak i od strony technologii. Według tradycji chińskiej odkryła go Leizu, żona Cesarza Huang Di, jednego z pięciu legendarnych cesarzy Chin, o których wspominają teksty Shujing. Hodowlą jedwabników i procesem wytwarzania jedwabiu zajmowały się kobiety na dworze, nie wyłączając cesarskich córek.

Jedwab jest wytwarzany przez motyle jedwabniki. Z jajeczek wielkości maku wylęgają się gąsienice i zaczynają tworzyć kokon. Każda gąsienica wytwarza dwie nici. Długość ich włókna waha się od 800 do 1000 m. Pod mikroskopem, w przekroju poprzecznym, włókna jedwabiu mają kształt trójkątów z zaokrąglonymi wierzchołkami. To cecha, dzięki której tkaniny jedwabne dają wyjątkowe efekty świetlne.

Alina Bloch malarstwem na jedwabiu zainteresowała się już na studiach na warszawskiej ASP. Zawsze tworzyła równolegle malarstwo na tkaninie jedwabnej i sztalugowe, zgłębiając te same zagadnienia na kanwie odmiennych rozwiązań formalnych. O jedwabiu wie wszystko. W latach 90. była kierowniczką artystyczną w Malarni Zakładów Jedwabiu Naturalnego w Milanówku.

To w Milanówku przez lata tworzyli najwybitniejsi polscy artyści m.in. Maria Jarema, Władysław Strzemiński, Magdalena Abakanowicz i wielu innych. Jedwab zawsze działał podniecająco i inspirująco. Stanowił wyzwanie i spełnienie marzeń o nieskrępowanej twórczości. Malowanie na jedwabiu wymaga perfekcji i precyzji. Od pomysłu, poprzez analizę, do ostatecznej fazy kompozycji.

Alina Bloch o jedwabiu mówi pięknie i konkretnie. Zwraca uwagę na jego unikatowe cechy – „W przypadku malarstwa na jedwabiu ważnym zjawiskiem jest połysk. Jedwab ma powierzchnię pokrytą równolegle biegnącymi, drobnymi rowkami, więc przy odbiciu światła tworzy się tzw. połysk jedwabisty. Im drobniejsze i równiejsze są rowki, tym doskonalszy jest połysk. Wrażenie świecenia koloru potęguje jeszcze pryzmatyczna struktura nitek jedwabiu.”

Świadomość możliwości technologicznych jest ważna, ale ważniejsze jest samo malarstwo. W swoich pracach Alina Bloch koncentruje się na kolorze. Dominują błękity oraz biel, żółcienie, oranże, czerwień. Kompozycje budowane są poprzez mocne kontrasty podstawowych kolorów. To kreacje silnie monochromatyczne, będące opozycją do popkulturowej wielobarwności i efektownego, a często efekciarskiego „krzyczenia kolorem”, jakie jest obecnie w sztuce modne.

Kolor w pracach Aliny Bloch wynika ze światła, a ono wyprowadza nas w nieoczywistą i niedopowiedzianą ponadczasową tematykę przemyśleń związanych z duchowością i humanizmem. Światło przebijające przez płaszczyznę staje się manifestacją piękna. W sztuce trudno jest rozróżnić rolę światła i barwy, dlatego jest ona odpowiednią metaforą tematów trudnych do ubrania w słowa.

Do barwy i światła Alina Bloch dodaje jeszcze ruch w przestrzeni. Jej tkaniny sprawiają wrażenie przesuwania koloru w różnych kierunkach. Wszystko to ma swój rytm, rozwija się i rozpływa jak muzyka, będąc żywym zapisem emocji i nastroju.

– Agnieszka Gniotek

Materiały filmowe z wystawy

Nieznośna lekkość barwy

Wirtualny spacer:

Prace:

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch

Alina Bloch